De huidige (grootschalige) waterzuiveringsinstallaties maken vaak gebruik van een biologisch compartiment, bestaande uit bacteriële gemeenschappen (het zgn. “slib”) die als voornaamste doel hebben om de voedingsstoffen fosfaat en stikstof te verwijderen ^2. Door deze werking zal de bacteriële populatie in het slib ook aangroeien. Een deel van dit slib kan hergebruikt worden, maar de overschot wordt op dit moment vnl. verbrand, omdat het slib geen economische waarde heeft. Wat als we nu eens microalgen zouden gebruiken voor de recuperatie van de voedingsstoffen uit afvalwaters? Met andere woorden, wat als we een soort “gecontroleerde eutrofiëring” zouden uitvoeren in een afgesloten installatie, waarbij we speciaal geselecteerde algensoorten gebruiken om het bulk van de voedingsstoffen uit afvalwaters te verwijderen? Onderzoek toont immers aan verschillende soorten algen goed gedijen in afvalwaters, waarbij ze de hoeveelheden voedingsstoffen in het afvalwater drastisch kunnen verlagen³. Op deze manier zouden we naast een zuivering van het water een algenbiomassa kweken, die in tegenstelling tot het klassieke slib wel economische toepassingen kan bieden. Inderdaad, huidige toepassingen van microalgen zijn legio, en gaan van het gebruik van de algen in de (dier)voeding^4,5, als organische meststof of biostimulant in de landbouw⁶, tot als bron voor de extractie van hoogwaardige componenten zoals omegavetzuurrijke oliën, pigmenten en/of antioxidanten^7–9. Hoewel reeds is aangetoond dat de cultivatie van microalgen op afvalwaters technisch mogelijk is, wordt dit nog niet grootschalig toegepast, al zeker niet in Vlaanderen. Verder onderzoek is hierbij nodig om de factoren te identificeren die een economische rendabiliteit kunnen verzekeren. Naast technische factoren, zoals bv. het type reactor en de benodigde energie voor de kweek van de alg, is het ook heel belangrijk de potentiële afzetmarkten geïdentificeerd zijn. Hier komt ook een belangrijk stuk regelgeving aan te pas¹⁰. Immers, algen gekweekt op bepaalde afvalstromen zijn op dit moment niet toegelaten in alle toepassingen, denk zeker maar aan de voeding. Naast onderzoek zal dus ook de politiek moeten volgen om een gepast wettelijk kader te scheppen dat zal toelaten om het enorme potentieel van microalgen in een circulaire bio-economie ten volle te kunnen benutten.